Identitiy Crisis

I’m confused about my reality.

I just can’t figure out my true identity.

Physically I’m one, but mentally I’m many.

The role’s I play are just too many.

I’m facing sort of an identity crisis.

I play many roles on a daily basis.

For my parents I’m their obedient boy,

And on me depends much of their joy.

I’m a diligent student when I’m at school,

Searching for wisdom in that big knowledge pool.

When I’m with friends I’m a whole new person.

I laugh, I swear; I see no reason.

I let myself go and try to be open.

But yet that isn’t me. I’m not fully open.

Thus I play many different roles.

If I define them all, I’ll need many paper rolls.

So who am I in blood and bone?

I am what I am, only when I’m alone.

I solve my crisis and resolve to have fun.

But the moment I step out, its back to square one.

Deja Vu

Deja Vu is a crazy feeling.
Like repeating actions without any meaning.

You feel that you've done something before,
Like ocean waves lashing the sea shore.

I listen to my teachers, taking the class.
But haven't I heard this before and had let it pass?

I chat with my friends, I just talk on.
Suddenly I feel, aren't these moments long back gone?

My parents advice me as it's usual everyday.
But did I not hear the same, the very previous day?

Deja Vu is a crazy feeling.
Like repeating actions without any meaning.

Hey wait, didn't I write these lines before?
Ah! Deja Vu, like waves on a sea shore

A Girl's Death

A column in today's newspaper read:
"An eight year old girl was dead,
When the bomb she was carrying exploded"

The incident took place in Afghanistan,
A major epicenter of Taliban

The girl was recruited as a suicide bomber.
But the mission failed and she was lo longer.

It shook me hard. It touched my heart.
It pierced my conscience like a sharp long dart.

What made her carry a bomb in her hand,
When she should've been dreaming of a fairy land?

She should've held a book not a bomb.
Her life should've been sweet like a golden honeycomb.

At an age when she should've been showered with love,
She was killed, she was murdered Oh my God, but how?

What were they thinking? Those filthy a**holes.
When they gave a bomb to the tender soul?

Did they not see her innocent face?
Or were they blinded by some unknown haze?

I imagine her face, pristine and sweet.
Now blown into bits and pieces of meat.

She's dead, she's gone. Nipped in the bud.
Prey to those, who yearn for young blood.

What's our world coming to? Is it an apocalypse?
Human minds are darkened, as if by an eclipse.

Benevolence and pity are nowhere to be seen.
Greed and lust just dominate the scene.

If this is the world, what's the purpose of life?
Its better we die and not face so much strife.

Children are considered the rays of hope.
But when they are murdered, there's no more scope.

Human evolution, was a blunder by nature.
And as a result, she's facing a dark future.

We need some advice, we need an Oracle.
Let's hope a solution evolves like a miracle.

തുമ്മല്‍

നമുക്ക് ഏറെ പരിചിതനായ, എന്നാല്‍ നമ്മുടെ വീട്ടിലേക്ക് വരാന്‍ നമ്മള്‍ ഒരിക്കലും ആഗ്രഹിക്കാത്ത ഒരു അതിഥിയെ പോലെയാണ് തുമ്മല്‍. വല്ലപ്പോഴുമേ ഈ അതിഥി വരൂ. പക്ഷേ വന്നാലോ? നമ്മളെ ശരിക്കും ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചിട്ടെ പുള്ളി പോവൂ.

തുമ്മലിന് വരാന്‍ പ്രത്യേകിച്ച് നേരവും കാലവും ഒന്നുമില്ല. ചിലപ്പോള്‍ നട്ടപ്പാതിരക്ക്, നമ്മുടെ ഉറക്കം കളഞ്ഞു കൊണ്ടാവും ഇദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വരവ്. മറ്റു ചിലപ്പോള്‍ രാവിലെ കുളിച്ച് കുറിയും തൊട്ടു ഒരു ഗ്ലാസ്‌ കാപ്പി കയ്യിലെടുക്കുമ്പോഴാവും. നല്ല ചൂട് കാപ്പി ദേഹത്ത് വീഴുകേം ചെയ്യും, ഭാഗ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ [നമ്മുടെ കാര്യമല്ല] ഗ്ലാസ്‌ താഴെ വീണു പോട്ടുകേം ചെയ്യും. ഇതിനെക്കാളൊക്കെ കഷ്ടം സ്കൂളില്‍ മൌന പ്രാര്‍ത്ഥനയുടെ ഇടക്ക് തുമ്മല്‍ വരുമ്പോഴാണ്. എല്ലാവരും നിശബ്ദരായി, ശാന്തരായി പ്രാര്‍ഥിക്കുമ്പോള്‍‍……… ഹാ ച്ചി…….. നിശബ്ദത തവിടുപൊടി.

തുമ്മലിന്‍റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്നം അതിനു ഒരു മരുന്നില്ല എന്നതാണ്. ജലദോഷത്തിന്‍റെ സ്വന്തം അളിയനായത് കൊണ്ട് :

“മരുന്ന് കഴിച്ചാല്‍ ഒരാഴ്ച കൊണ്ട് മാറും.

ഇല്ലെങ്കില്‍ 7 ദിവസം പിടിക്കും”

അത് തന്നെയാണ് പ്രശ്നം. തുമ്മല്‍ വന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ തുമ്മി തന്നെ മാറണം. Vicksഉം അമൃതാഞ്ജന്‍ഉം  പുരട്ടിയാലും ഫലം നാസ്തി.

തുമ്മല്‍ പല തരമുണ്ട്. നീട്ടിത്തുമ്മല്‍, കുറുക്കി‍ത്തുമ്മല്‍, പരത്തിത്തു‍മ്മല്‍, വെടി പൊട്ടും പോലെയുള്ള “ടമാര്‍ പടാര്‍” തുമ്മല്‍, വെറും തുമ്മല്‍, പൊടിത്തുമ്മല്‍ അങ്ങനെയങ്ങനെയങ്ങനെ……

എന്‍റെ അഭിപ്രായത്തില്‍, തുമ്മലിനെ പറ്റി ഒരു പുസ്തകം തന്നെ എഴുതാന്‍ ഉള്ള വകുപ്പുണ്ട്. അങ്ങനെ ഒരു പുസ്തകം എഴുതാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ഈ ലേഖനം ഒരു പ്രചോദനം ആവും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് നിര്‍ത്തുന്നു…..

ഹാ ച്ചി……

Moths

Flying up towards the dirty yellow light,
Moths, they offer a pitiable sight.

Lured by the flickering bulb's glow,
They stop thinking, and just go along the flow.

They blindly fly up, unaware of their fate,
When they realise the danger, its always too late.

Waiting for them would be a hungry lizard
Catching the moths with the perfection of a wizard.

Or they might end up burning their wings,
Falling below the light in circular rings.

I pity the moths, they appear so brainless.
Yet, aren't we like moths, more or less?

Seeing the lure of money, we also flock.
Moving mindlessly like hands of a clock.

There are lizards waiting to catch us.
Or money burn our wings, rendering us helpless.

Still we don't stop, never do we think.
We stick around money, like a kink in a slink.

Light attracts moths, while money is our lure.
Pity the moths, only if your mind is pure.